İl Özel İdaresi personeline yapılan yiyecek yardımının yemek verme yerine para ile temsil edilen araçlar (ticket) vasıtasıyla yapılması. 248 sayılı Ek ilamın 1 inci maddesiyle; … İl Özel İdaresi personeline yapılan yiyecek yardımının yemek verme yerine para ile temsil edilen araçlar (ticket) vasıtasıyla yapılması sonucu … TL’nin tazminine ilişkin hüküm

Kamu İdaresi Türü Özel İdareler
Yılı 2015
Dairesi 1
Dosya No 43328
Tutanak No 44584
Tutanak Tarihi 30.5.2018
Kararın Konusu Çeşitli Konuları İlgilendiren Kararlar

 


 

Konu: İl Özel İdaresi personeline yapılan yiyecek yardımının yemek verme yerine para ile temsil edilen araçlar (ticket) vasıtasıyla yapılması.

248 sayılı Ek ilamın 1 inci maddesiyle; … İl Özel İdaresi personeline yapılan yiyecek yardımının yemek verme yerine para ile temsil edilen araçlar (ticket) vasıtasıyla yapılması sonucu … TL’nin tazminine ilişkin hüküm tesis edilmiştir.

Sorumlu Gerçekleştirme Görevlisi (İşçi) … göndermiş olduğu temyiz dilekçesinde özetle;

5302 Sayılı İl Özel idaresi Kanun kapsamında … İl Özel İdaresi bünyesinde İlin Valisine bağlı olarak çalışan idarelerinin; görev ve sorumluluk alanı bakımından işlerinin çoğunluğunu arazide, sahada çalışan personel ile yapmakta oldukları görevleri icabı öğle aralarını kurum dışında, arazide veya ilçede görevle geçirdikleri,

Çalışma koşulları nedeniyle Devlet Memurları Yiyecek Yardımı Yönetmelik hükümlerince yemekhane oluşturulması mümkün bulunmamakla beraber, yemekhane kurulması durumunda personellerinin mağduriyeti, kamu hizmetinin devamında aksamalar getireceği ve ekonomik görülmeyeceğinin de bilindiği,

Bundan dolayı, personellerine öğle yemeği yardımından faydalanılması amacıyla, 4734 sayılı Yasa ile yapılan ihalede mevzuata aykırı bir durum olmadığından ihaleye çıkılmasına müsaade edildiği, yemek yardımının fiş şeklinde yapıldığı ve çalışanlara nakit yardımı yapıldığı,

657 sayılı Kanuna tabi memurlara yapılacak yiyecek yardımının para temsili araçlar sağlanarak dışarıdan temin edilmesi şeklinin İl Özel İdareleri ve Belediyelerin şimdiye kadar yaptığı ve halende yapılmakta olan yaygın uygulama olduğunun bilindiği, ayrıca ülke çapında kurumsallaşmış bir çok firmada “yemek yardımı” yardım usullerinin de kupon verme şeklinde yaygınlaşmış durumda olduğu, kurumlarca yapılan yemek yardımı uygulamasında mevzuat açısından sakınca görülmeyerek sorgu konusu olmayacağı düşünüldüğü, zaman ve iş gücünün bu yolda harcanmasının engellendiği,

Devlet Memurları Yiyecek Yardımı Yönetmeliğinin 3. maddesinde; … Bu yardım karşılığında nakten bir ödemede bulunulmaz hükmü uyarınca İdareleri personeline kesinlikle nakit ödeme yapılmadığı, uygulamanın sağlıklı bir şekilde yapılabilmesi amacıyla, amacın personelin Öğle yemeğini yemesini sağlamak olduğundan; yemek yiyen personel sayısının takibi acısından kupon, fiş vb. vasıtalar kullanılamaz şeklinde bağlayıcı bir hükmün ayrıca Yönetmelikte yer almadığı,

Müdürlüklerince 2015 yılında yapılan öğle yemeği yardımı uygulamasında; 657 sayılı Kanun gereği personele öğle yemeği yardımı, 4734 sayılı Kamu İhale Kanunu ve Devlet Memurları Yiyecek Yardımı Yönetmeliği mevzuatlarınca yapıldığı, kamunun ne tür olursa olsun (zaman, iş gücü, personel) zarara, gereksiz ekonomik kayba uğramaması, uygulamanın her hangi bir aksaklığa mahal verilmemesi için anlaşmalı lokantalar ile yemek hizmeti sağlandığı, bu kapsamda personellerine yemek öncesi herhangi bir şekilde nakit ücret Ödemesi yapılmadığı, yapılması da mümkün olmadığı, personelin, anlaşmalı lokantalardan yediği yemeğin karşılığını fiş ya da kupon temsili araçları vermesi ile yemek ihtiyacının sağlandığı,

Kamunun zarara uğratılması ile ilgili 5018 sayılı Kanunun 71. maddesinde belirtilen Kamu zararının belirlenmesindeki şartların oluşmadığının düşünüldüğü,

Devlet Memurları Yiyecek Yardımı Yönetmeliğin 5. madde 1. fıkrası hükmü gereği İdareleri bütçesine konulan ödenek ile memurlarına yemek servisi veren anlaşmalı kuruluşa ödemede bulunulduğu ve bakıldığında idare personelinin kullandığı yemek yardımı kuponlarının yalnızca yemek hizmeti veren firmalarda geçerli olduğu, başka ihtiyaçlar için bir anlam ifade etmediği, sonuçta gerek 657 sayılı yasada gerekse de yemek yardım yönetmeliğinde amaçlananın memurlara öğle yemeği yardımı amacının gerçekleşmiş olması olduğu,

1986 yılında yürürlüğe konulan Devlet Memurları Yiyecek Yardımı Yönetmeliğinin; günümüz şart ve koşullarına ayak uyduramadığı, değişen zaman ve duruma hitap etmediği, memurların yemek yiyebilmek için yemekhanelere gelme zorunluluğu, idarenin hizmetinde aksamalara sebebiyet verdiği, bu durumun ise tüm kamuyu olumsuz yönde etkileyeceğinin apaçık olduğu, yapılan uygulamanın hem idare açısından, hem de çalışanlar için bir kolaylık ve memnuniyet durumu olduğu, yemekhanelerde yenilen bir yemek idare bütçesinden gider sayıldığı bir durumda kamu zarara uğramıyor ise, kart, kupon vb. gibi araçlarla yemek yenilmesi durumunda da kurumun zarara uğramadığının düşünüldüğü,

İdarelerinin 2007 yılı Sayıştay denetiminde, İl Özel İdaresinde çalışan personele yiyecek yardımı yapılması amacıyla resmi çalışma günleri için verilecek bir öğün öğle yemeği için … Restaurant A.Ş. ile yapılan sözleşme gereği ödenecek bedelin kurum bütçesinden karşılanacak kısmının hatalı hesaplanması konusu sorguya alındığı, İdareleri tarafından yapılan savunmanın (Ekte gönderilmiştir) kabul edildiği ve ilgili maddeye ilam gelmediği, bu nedenle de İdare tarafından uygulamaya devam edildiği,

Belirtilerek verilen tazmin kararının kaldırılması talep edilmiştir.

Başsavcılık mütalaasında;

“… İl Özel İdaresi 2015 yılı hesabının 1 inci Daire de yargılanması sonucu çıkarılan 30.10.2017 tarih ve 248 sayılı İlamda yer alan … TL tutarındaki tazmin hükmünü temyiz eden; Gerçekleştirme Görevlisi … ’ nın ilgi yazı ekinde gönderilen tarihsiz dilekçesi incelendi.

Adı geçen dilekçesin de özetle: “Daha önceki savunmalarını tekrarlamış ve dairelerinde çalışan mamurların yemek ihtiyacı için ihaleyi alan firmaya yapılan ödemenin, Devlet Memurları Yiyecek Yardımı Yönetmeliğine uygun olduğunu,

4734 sayılı Kamu İhale Kanunu hükümlerinin, yemek hizmetinin ihale yoluyla alınmasını mümkün kıldığını,

Daha önceki yıllarda benzer uygulamaların Sayıştay’ca kabul edildiğini, bu nedenle de mevcut uygulamaya devam edilgini,

Belirterek,

… İl Özel idaresi 2015 yılı hesabının Sayıştay 1 inci Dairesinde yargılanması sonucu çıkarılan 30.10.2017 tarih ve 248 sayılı İlam da yer alan … TL tutarındaki tazmin hükmünün kaldırılmasını istemiştir.

657 sayılı Kanun’un 212. maddesine dayanarak çıkarılan Devlet Memurları Yiyecek Yardımı Yönetmeliğinin :

4 üncü Maddesi; ”( Değişik :8/8/2016-2016/9103 K.) Yiyecek yardımının gerektirdiği giderler, yemek maliyetlerinin Ankara, İstanbul ve İzmir illeri için üçte ikisini, diğer iller için yarısını aşmamak üzere, bu Yönetmelik kapsamına dâhil memur kadrosu adedine göre kurum bütçelerine konulacak ödeneklerle karşılanır.

Ödenek dağıtımı yemek servisi kurulacak kurumdaki memur sayısı dikkate alınmak suretiyle yapılır.

Yemek bedelinin bütçeden karşılanamayan kısmı yemek yiyenlerden alınır. 2155 sayılı Bazı Kamu Personeline Tayın Bedeli Verilmesi Hakkında Kanun’a göre tayın bedeli verilen personel ile sözleşmeli olarak çalıştırılanların, bu Yönetmeliğe göre yiyecek yardımı yapılan yemek servislerinde yemek yemeleri halinde, yemek bedelinin tamamı kendilerinden alınır.” Hükmünü,

5 inci Maddesinin üçüncü fıkrası; “ Yemek servisi için gerekli bina, tesis ve demirbaş eşya kurumlarca sağlanır. Bunlara karşılık memurlardan ücret alınmaz.” Hükmünü,

9 uncu maddesi ise; “ Yönetmeliğin 4’üncü maddesinin uygulanmasında, kurum kadrolarında olup, yemek servisinde görevlendirilen personel giderleri, su, elektrik ve havagazı giderleri yemek maliyetine dahil edilmez.” Hükmünü,

4734 sayılı Kamu İhale Kanununun:

2 inci maddesi; “Madde 2- Aşağıda belirtilen idarelerin kullanımında bulunan her türlü kaynaktan karşılanan mal veya hizmet alımları ile yapım işlerinin ihaleleri bu Kanun hükümlerine göre yürütülür:

a)(Değişik: 1/6/2007-5680/1 md.) Genel bütçe kapsamındaki kamu idareleri ile özel bütçeli idareler, il özel idareleri ve belediyeler ile bunlara bağlı; döner sermayeli kuruluşlar, birlikler (meslekî kuruluş şeklinde faaliyet gösterenler ile bunların üst kuruluşları hariç), tüzel kişiler…”

Aynı kanunun 4 üncü maddesi ise; “Madde 4- Bu Kanunun uygulanmasında;

Mal: Satın alınan her türlü ihtiyaç maddeleri ile taşınır ve taşınmaz mal ve hakları,

Hizmet: (Değişik: 30/7/2003-4964/3 md.) Bakım ve onarım, taşıma, haberleşme, sigorta, araştırma ve geliştirme, muhasebe, piyasa araştırması ve anket, danışmanlık, (…) (2), tanıtım, basım ve yayım, temizlik, yemek hazırlama ve dağıtım, toplantı, organizasyon, sergileme, koruma ve güvenlik, meslekî eğitim, fotoğraf, film, fikrî ve güzel sanat, bilgisayar sistemlerine yönelik hizmetler ile yazılım hizmetlerini, taşınır ve taşınmaz mal ve hakların kiralanmasını ve benzeri diğer hizmetleri, …ifade eder.”

Hükümlerini içermektedir.

Yukarıda belirtilen yönetmelik ve kanun maddeleri hükümlerine göre, yemek hizmetlerinin 4734 sayılı kanun kapsamında hizmet alımı yoluyla temin edilmesinde mevzuata aykırı bir durum bulunmadığı, bu nedenle de ihale bedelinin tamamının tazminine hükmedilmesinin ve ihale komisyonu üyelerine sorumluluk yüklenilmesinin uygun olmayacağı,

Yönetmeliğin 4 üncü maddesinde ki ”(Değişik:8/8/2016-2016/9103 K.)Yiyecek yardımının gerektirdiği giderler, yemek maliyetlerinin Ankara, İstanbul ve İzmir illeri için üçte ikisini, diğer iller için yarısını aşmamak üzere, bu Yönetmelik kapsamına dâhil memur kadrosu adedine göre kurum bütçelerine konulacak ödeneklerle karşılanır.

Ödenek dağıtımı yemek servisi kurulacak kurumdaki memur sayısı dikkate alınmak suretiyle yapılır.

Yemek bedelinin bütçeden karşılanamayan kısmı yemek yiyenlerden alınır…”

Hükümleri aynı yönetmeliğin 5 ve 9 uncu maddeleri ile birlikte dikkate alınarak, hesaplanacak yemek maliyetinin yarısı üzerinden, yemek yiyenlerden tahsil edilen kısım düşüldükten sonra geriye kalan kısmının diğer sorumlulardan tazmin hükmüne karar verilmesinin uygun olacağı,

Değerlendirildiğinden ve ayrıca; benzeri olaylarla ilgili verilen tazmin kararını bozan birden fazla Temyiz Kurulu Kararı bulunduğu da dikkate alındığın da, tazmin hükmünün bozularak yeniden karara bağlamak üzere dairesine gönderilmesine karar verilmesinin uygun olacağı mütalaa edilmektedir.”

Şeklinde görüş bildirilmiştir.

Dosyada mevcut belgelerin okunup incelenmesinden sonra,

GEREĞİ GÖRÜŞÜLDÜ:

248 sayılı Ek ilamın 1 inci maddesiyle; … İl Özel İdaresi personeline yapılan yiyecek yardımının yemek verme yerine para ile temsil edilen araçlar (ticket) vasıtasıyla yapılması sonucu … TL’nin tazminine ilişkin hüküm tesis edilmiştir.

657 sayılı Devlet Memurları Kanunu’nun “Yiyecek yardımı” başlıklı 212 nci maddesinde; “Devlet memurlarının hangi hallerde yiyecek yardımından ne şekilde faydalanacakları ve bu yardımın uygulanması ile ilgili esaslar Maliye Bakanlığı ile Başbakanlık Devlet Personel Başkanlığının birlikte hazırlayacakları bir yönetmelik ile tespit olunur.” denilerek, Devlet memurunun hangi hallerde yiyecek yardımından ne şekilde yararlanacağı ve bu yardımın uygulanmasıyla ilgili esasların Maliye Bakanlığı ile Devlet Personel Başkanlığı’nın birlikte hazırlayacakları bir Yönetmelikle tespit edileceği belirtilmiştir.

657 sayılı Devlet Memurları Kanunu’nun 212 nci maddesi uyarınca düzenlenen, Devlet Memurları Yiyecek Yardımı Yönetmeliği’nin 3 üncü maddesinde, yiyecek yardımının yemek verme şeklinde yapılacağı, bu yardım karşılığında nakden bir ödemede bulunulamayacağı, yiyecek yardımının haftalık çalışma süresi 40 saati aşmayan yerlerde öğle yemeği olarak verileceği, günün 24 saatinde devamlılık gösteren hizmetlerde çalışan memurlara, görevlerinin diğer yemek saatlerinde de devam etmesi şartıyla üç öğüne kadar yemek verilebileceği; 4 üncü maddesinde, yiyecek yardımının gerektirdiği giderlerin, yemek maliyetlerinin yarısını aşmamak üzere, bu Yönetmelik kapsamına dahil memur kadrosu adedine göre kurum bütçelerine konulacak ödeneklerle karşılanacağı ve yemek bedelinin bütçeden karşılanamayan kısmının yemek yiyenlerden alınacağı; 5 inci maddesinde, yemek servisinin yiyecek yardımından faydalanabilecek personel sayısının asgari 50 olması ve yemekhane için elverişli yer bulunması şartıyla atamaya yetkili amirin onayı ile kurulabileceği; 6 ncı maddesinde ise, hastane, pansiyonlu okul ve işçi ile birlikte çalışan iş yerlerindeki memurların, birim büyüklüğü ve personel sayısına bakılmaksızın hasta, öğrenci ve işçiler için mevcut yemek servislerinden faydalanacakları hükümlerine yer verilmiş olup; ücretsiz olarak yemek yardımından yararlanmayla ilgili olarak sadece ek 1 inci maddede, yataklı tedavi kurumlarında (üniversitelerin yataklı tedavi kurumları dahil) görev yapanlar için bir düzenleme yapılmıştır.

Söz konusu Yönetmelikte yer alan düzenlemeler göz önünde bulundurulduğunda, 657 sayılı Kanun’a tabi personele yiyecek yardımı, belli şartların gerçekleşmesi durumunda kurulacak yemek servisi aracılığıyla “yemek verme” şeklinde yapılabilecek bir yardım olup, kupon, kart, fiş, ticket gibi para temsili araçlar sağlanarak dışarıdan temin edilerek yapılması mümkün değildir.

Savunmalarda her ne kadar, 4734 sayılı Kamu İhale Kanunu’nun, ihale yapılmak suretiyle yemek yardımının yapılmasına müsaade ettiği ileri sürülmüş ise de; 4734 sayılı Kamu İhale Kanunu’nun “Kapsam” başlıklı 2 nci maddesinde, mal veya hizmet alımları ile yapım işleri ihalelerinin anılan Kanun hükümlerine göre yürütüleceği hükme bağlanmıştır. Aynı Kanun’un “Tanımlar” başlıklı 4 üncü maddesinde de, “Bu Kanunun uygulanmasında Hizmet: Bakım ve onarım, taşıma, haberleşme, sigorta, araştırma ve geliştirme, muhasebe, piyasa araştırması ve anket, danışmanlık, tanıtım, basım ve yayım, temizlik, yemek hazırlama ve dağıtım, toplantı, organizasyon, sergileme, koruma ve güvenlik, meslekî eğitim, fotoğraf, film, fikrî ve güzel sanat, bilgisayar sistemlerine yönelik hizmetler ile yazılım hizmetlerini, taşınır ve taşınmaz mal ve hakların kiralanmasını ve benzeri diğer hizmetleri, … ifade eder.” şeklinde tanımlanmıştır.

İhale dokümanında yer alan bilgilere göre, para temsili araçlar ile yemek ihtiyacının dışarıdan karşılanmasının, Kamu İhale Kanunu’nun yukarıda yer verilen hizmet tanımında yer alan “yemek hazırlama ve dağıtım” hizmeti olarak değerlendirilmesi mümkün değildir. Kaldı ki 4734 sayılı Kanun, kamu idarelerinin hangi tür harcamaları yapabileceklerini düzenleyen ve bunlara izin veren bir Kanun değildir. “Mal” ve “hizmet” alımları ile “yapım” işlerinin ihalelerini kapsayan Kanun’un 4 üncü maddesinde tanımlanan hizmet kavramı kapsamında “yemek hazırlama ve dağıtım” hizmetinin sayılmış olması, idarelere sınırsız bir şekilde bu hizmeti diledikleri gibi (yiyecek yardımının; restoran, cafe, market vb. yerlerde para yerine geçen bir ödeme aracı olan kart ile yapılması şeklinde) ihale ile tedarik edebilecekleri anlamına gelmemektedir. Kanun’un 4 üncü maddesindeki tanımlamalarda, idarelerce alım yapılması planlanan ihtiyaçların, hangi alım türünün (mal, hizmet veya yapım) kapsamına girdiği ortaya konulmakta olup, ihtiyaca uygun alım türüne göre ihaleye hazırlık yapılması ve ihalenin gerçekleştirilmesi gerektiğine işaret edilmektedir. Bir başka deyişle idarelerce, örneğin “yemek hazırlama ve dağıtım” ihtiyacının, bu Kanun kapsamında ancak “hizmet” olarak ihaleye çıkarılabileceği; aksine idarelerin bu ihtiyaç için örneğin “mal” veya “yapım” ihalesi yapamayacakları vurgulanmaktadır. İlama konu olayda ihalesi yapılan “yemek yardımının” tedarik yöntemi, kapsamı ve içeriği, 657 sayılı Kanun ve Devlet Memurları Yiyecek Yardımı Yönetmeliğinde belirlenmiştir. İdareler bu iki mevzuatta belirlenen içerik ve tedarik yöntemlerine uyulmak kaydıyla, yemek hizmetini 4734 sayılı Kanun çerçevesinde ihale yaparak veya kendi kurumsal imkânlarıyla yemek hazırlayarak karşılayabilecektir.

5018 sayılı Kamu Mali Yönetimi ve Kontrol Kanunu’nun “Kamu zararı” başlıklı 71 inci maddesinde aynen;

“Kamu zararı; kamu görevlilerinin kasıt, kusur veya ihmallerinden kaynaklanan mevzuata aykırı karar, işlem veya eylemleri sonucunda kamu kaynağında artışa engel veya eksilmeye neden olunmasıdır.

Kamu zararının belirlenmesinde;

g) Mevzuatında öngörülmediği halde ödeme yapılması,

Esas alınır.”

denildiğinden mevzuatta öngörülmediği halde kamu kaynağında eksilmeye neden olunan her türlü uygulama kamu zararına sebep olmaktadır.

Yukarıdaki açıklamalardan anlaşılacağı üzere, para temsili araçlar ile yemek ihtiyacının dışarıdan karşılanması ile ilgili idare işlemi, Yiyecek Yardımı Yönetmeliği ve Kamu İhale Kanunu’na aykırı olduğundan, bu işlem neticesi yapılan ödeme, mevzuatta öngörülmeyen bir ödeme mahiyetindedir.

Açıklanan nedenlerle, temyiz talebinin reddi ile 248 sayılı ilamın 1 inci maddesiyle … TL için verilen tazmin hükmünün TASDİKİNE, (Üyeler … , … ve … ’ın aşağıda yazılı azınlık görüşlerine karşı) oyçokluğuyla,

Karar verildiği 30.05.2018 tarih ve 44584 sayılı tutanakta yazılı olmakla işbu ilam tanzim kılındı.

Karşı oy gerekçesi

(Üyeler … , … ve … ’ın karşı oy gerekçesi;

248 sayılı Ek ilamın 1 inci maddesiyle; … İl Özel İdaresi personeline yapılan yiyecek yardımının yemek verme yerine para ile temsil edilen araçlar (ticket) vasıtasıyla yapılması sonucu … TL’nin tazminine ilişkin hüküm tesis edilmiştir.

Rapor dosyası ve ekli belgelerin incelenmesi sonucunda; memurlara yapılacak yiyecek yardımının, para temsili araçlar sağlanarak (ticket, kart) veya bedeli ödenerek kurum dışında yemek yeme şeklinde yapılmasının, 4734 ve 657 sayılı Kanunlar ile belirtilen Yönetmeliğe uygun olmadığı, bu yolla bütçeden mevzuatında öngörülmeyen bir ödemenin yapıldığı ileri sürülerek, yemek bedeli olarak ödenen tutarın tamamına tazmin hükmü talep edildiği, ilamda ise yargı raporundaki aynı gerekçelerle yemek bedeli olarak ödenen tutarın tamamına tazmin hükmü verildiği anlaşılmıştır.

657 sayılı Devlet Memurları Kanununun “Yiyecek Yardımı” başlıklı 212. maddesi uyarınca çıkarılan Devlet Memurları Yiyecek Yardımı Yönetmeliğinin “Yemek Servisi Giderleri” başlıklı 4. maddesinde;

“Yiyecek yardımının gerektirdiği giderler, yemek maliyetlerinin yarısını aşmamak, üzere bu yönetmelik kapsamına dâhil memur kadrosu adedine göre kurum bütçelerine konacak ödeneklerle karşılanır.

Ödenek dağıtımı yemek servisi kurulacak kurumdaki memur sayısı dikkate alınmak suretiyle yapılır. Yemek bedelinin bütçeden karşılanamayan kısmı yemek yiyenlerden alınır. 2255 sayılı ‘Bazı Kamu Personeline Tayın Bedeli Verilmesi Hakkındaki Kanun’a göre tayın bedeli verilen personel ile sözleşmeli olarak çalıştırılanların, bu yönetmeliğe göre yiyecek yardımı yapılan yemek servislerinde yemeleri halinde yemek bedelinin tamamı kendilerinden alınır.” hükmü yer almaktadır.

Buna göre kurum bütçesinden kadrolu memurların her gün yiyebileceği ihtimaline karşılık konulan yiyecek yardımı ödeneğinden yemek maliyetinin yarısını aşmamak üzere harcama yapılabileceğinden, yemek maliyetinin bütçeden karşılanamayacak olan kısmı yemek yiyenlerden karşılanacaktır. Yemek yiyenlerden alınacak yemek ücretleri tarifesi ise her yılbaşında Bütçe Uygulama Talimatı ile asgari rakamlar üzerinden belirlenmekte olup kurumlar yemek maliyetinin kalan kısmını karşılayacak şekilde bu rakamların daha üstünde fiyatlar tespit edebilecektir.

Bu nedenle Bütçe Uygulama Talimatı ile belirlenen miktarlar en az alınması gereken miktarı ifade etmektedir. Eğer Bütçe Uygulama Talimatında belirtilen miktarlar üzerinden kişilerden tahsil edilen bedel, yemeğin maliyetinin kalanını karşılamaya yetmiyorsa, kişilerden tahsil edilen miktarın yemeğin maliyetinin kalan kısmını karşılayacak şekilde artırılması veya yemeğin maliyetinin düşürülmesi gerekmektedir. Aksi takdirde yemek maliyetinin yarısından fazla bir miktar bütçeden karşılanmış olacaktır ki bu da yukarıda ifade edilen Kanun hükmüne aykırıdır.

Yönetmeliğin “Yardımın Şartları” başlıklı 5. maddesinde yer alan; “Kurum bütçelerine yiyecek yardımı karşılığı konulan ödenek memurlara yemek vermek üzere kurulan yemek servisi, yardım sandığı, dernek veya bu mahiyette kuruluşa ödenir.” hükmü karşısında, özel firmalardan yemek teminine açıkça cevaz verilmediği anlaşılmakta ise de bunun Kanunda öngörülmüş sosyal bir hak oluşu, bu hakkın bir şekilde yerine getirilmesi gerekliliği; aksi halde, yemek yardımından yemek vermek üzere kurulan yemek servisi, yardım sandığı, dernek veya bu mahiyetteki kuruluş vasıtasıyla faydalanan memurlara nazaran Kanunda öngörülmüş bir haktan mahrum bırakılma gibi eşitlik ilkesine aykırı bir durumun söz konusu olacağı hususları göz önüne alındığında, bu tür bir uygulamanın memur lehine değerlendirilerek kabul edilmesi gerekmektedir.

Dolayısıyla yemek yardımından yararlananlardan yapılacak yemek yardımı kesintisinin maliyetin yarısı tutarında olması gerektiği anlaşılmaktadır. Buna göre, kamu zararı tutarı yemek maliyetinin yarısı olması gerekmektedir.

Bu itibarla, yukarıda belirtilen hususlar dikkate alınarak yeniden hüküm tesisini teminen 248 sayılı Ek ilamın 1 inci maddesiyle verilen tazmin hükmünün Bozularak dosyanın Dairesine Tevdiine karar verilmesi gerekir.)